Hoe het zo mis heeft kunnen gaan, moeten we nog maar eens gaan analyseren, bij voorbeeld na afloop van de vakantie. Maar vrijdag de 8^e was in elk geval niet de beste dag van deze reis.

Het begon met miezer op de camping in Monterey. Sowieso had de camping al een rare bijsmaak, het lag namelijk middenin een park waar buurtbewoners met hun honden lopen – ze ruimen keurig de opbrengst ervan op, waar een speeltuin ligt en waar de openbare weg dwars doorheen gaat. Niet dat het er onprettig is, overigens, Prima camping met redelijke faciliteiten, waar we na een kleine aanpassing met de gele ophoogplastieken redelijk stabiel kunnen slapen.

De ochtend wordt een beetje verlummeld omdat er geen haast is tot wat dan ook. Zo tegen elven gaan we eens de stad in. Het idee was eerst om nog een nacht te blijven in Monterey, maar bij nader inzien is opbreken en doorrijden de strategie waar we voor kiezen.

Monterey is een aardig stadje – mits je in het centrum blijft – met mooie oude gebouwen die in veel gevallen met visvangst te maken hebben. Aan de rand van het water, midden tussen de oude gebouwen, ligt het aquarium. En dat is een bijzonder mooie, al mogen we wel een vrij forse entree er voor neertellen. Het kost alles bij elkaar 100 dollar om naar binnen te mogen en dat is voor een dierentuin annex museum een forse bijdrage. Niet overigens dat het binnen tegenvalt, integendeel. Voldoende vissen van diverse pluimage, haaien, puffins, pinguins en zeeotters. Die laatste zijn guitig te noemen. Beetje zoals ons kattenspul thuis, maar dan in het water. Lekker beetje aanklooien, beetje eten, beetje ravotten en rottigheid uithalen. Net katten.

Als ze om half twee worden gevoerd, willen we dat dan ook niet missen. En we missen het niet, al is de voeractiviteit even snel afgelopen als die is begonnen.

Dus dan maar lunchen. In Monument Valley werden we gewezen op de hardloopactiviteit die Forrest Gump ondernam en juist daar eindigde na 2 jaar, 14 maanden en 16 uur (of zoiets). Wel, de film gaat verder. Samen met Bubba begint hij een garnalenbedrijf en juist dat heeft ons restaurant uitgekozen als thema. Dus alles is Bubba en Forrest. De boot die Jenny werd gedoopt hangt er en diverse foto’s en parafernalia – al dan niet origineel – maken onderdeel uit van het eten. En dat eten is prima, niks op aan te merken behalve het ontbreken van een vork.

Dan gaan we nog even kijken bij de vuurtoren, de oudste aan de westkust van Californie, zoals men beweert. Leuk is dat het vrijwel een kopie is van het baken dat we op het zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika zagen. Niet specifiek in die kleuren, maar wel qua bouw.

Rondje omheen gereden en door. Door naar Santa Cruz is het idee. Morgen dagje San Francisco en dat scheelt kilometers. We moeten nog erg wennen aan de drukte in Californie, dat zijn we niet gewend van Nevada, Utah, Colorado, Arizona, Montana en Idaho. Druk op de weg, druk in de steden, druk op de campings.

In Santa Cruz vinden we niks naar ons genoegen en we rijden door. Het wordt langzaam donker, het begint te miezeren en de omstandigheden lijken steeds meer op thuis. Wanneer we langs de kust rijden en we niet teveel op de Amerikaanse signalen letten, lijkt het soms net de Nederlandse kust of een waddeneiland: slecht weer, duinen en zee.

Na een mijl of 35 komen we bij een KOA, dat is een keten campings die we in heel Amerika al hebben gezien en waar we een abonnement op hebben zonder dat we er een keer naartoe zijn geweest. Zou dit de eerste keer zijn?

Nee, KOA valt af. De kosten ervan overstijgen de 100 dollar en dat vinden we dan toch weer wat te gek voor een betonplaat, picknicktafel en lichtaansluiting.

Dus wij door.

Maar er komt niks meer of het is vol. Dat is een forse tegenvaller en omdat alles tegenvalt, is het ook nog eens zo dat als ik wil keren op een parkeerplaats, achter mij het hek dicht rolt. Opgesloten. Niet dat we er niet uitkomen, maar het is exemplarisch voor deze dag.

En die eindigen we in... een lodge Voor 250 dollar huren we een kamer in een hotel omdat het nu echt donker wordt en er echt niks te vinden valt.

Voor nu prima, maar morgen moeten we toch even aan de bak om de rest van de komende week te (re)organiseren. Even zaken weer op de rails krijgen. Nu wreekt toch wel ons gebrek aan ervaring met camperreizen.

Ach: de vis is duur, maar wel erg goed.